مردمی بودن .

در شهر چند ورزشکار معروف هست . هر کدام در رشته ای . 

دو نفر خیلی معروفند . 

به نام هر کدام هم خیابانی در شهر هست . 

یکی از این دو تن ، عکسش در بیشتر دکان های شهر و جای جای شهر هست . 

یکی تقریبا در هیچ کجا! 

هر روز اخبار بسیاری از هر دو در رسانه های کشور هست . 

در شهر اما، همیشه از اولی به نیکی یاد می شود و از دومی با سکوت! 

دیروز از یک راننده تاکسی پرسیدم : چرا شما این ورزشکار رو اینقدر دوست دارید ؟ اما اون یکی . 

گفت : این به درد مردم می خوره ، اون به درد حکومت !! 

بدون هیچ شرح اضافه ، یاد ناصرخان حجازی هم بخیر.